Amfiteatr Tysiąclecia w Opolu.
Wyróżnienie w konkursie w 2007r.
1. Założenia projektowe
- wpisanie nowoprojektowanego amfiteatru w istniejące otoczenie, pergola jako forma parkowa,
- poszanowanie w sposób maksymalny istniejącej zieleni,
- wykorzystanie istniejącego ukształtowania terenu,
- powiększenie pojemności amfiteatru do ok. 4900 widzów,
- przekrycie całości amfiteatru dachem,
- zastosowanie prostej i lekkiej konstrukcji nie wymagającej zastosowania wielkich i ciężkich form konstrukcyjnych,
- parkowa forma amfiteatru inkorporująca istniejący obiekt MOK,
- spełnienie oczekiwań funkcjonalnych i z zakresu bezpieczeństwa i ewakuacji widowni,
- zachowanie charakterystycznego dla amfiteatru opolskiego widoku na wieżę Piastowską i budynek Urzędu Wojewódzkiego.
2. Zagospodarowanie terenu
Zagospodarowanie terenu zapewnia prawidłowy dojazd, dojście i obsługę dla widzów. Przewiduje się główne wejście w rejonie budynku TORPOLU, gdzie zbiegają się główne ciągi piesze od miasta. Tu zaprojektowano budynek kas wpisany w układ sąsiadującego parku. Drugie wejście dla widzów, wraz z drugim budynkiem kas zlokalizowano w rejonie placu przy budynku Urzędu Marszałkowskiego. Od wejścia głównego prowadzi droga-pochylnia doprowadzająca widzów do głównych wejść do amfiteatru. Umożliwia ona dojazd dla osób niepełnosprawnych, a w sytuacjach awaryjnych karetek pogotowia ratunkowego i straży pożarnej. Z widowni amfiteatru zaprojektowano szereg wyjść ewakuacyjnych, zapewniających sprawną ewakuację widzów. Zaproponowane wygrodzenie terenu amfiteatru umożliwia kontrolowanie dostępu do widowni i sceny oraz dojazd samochodów transmisyjnych i ciężarowych, nie ograniczając jednak dojścia pieszego do budynku MOK. Parkowanie samochodów przewidziano w rejonie ulicy Barlickiego (istniejący parking) oraz przy budynku Urzędu Wojewódzkiego.
3. Opis formy, konstrukcji i zastosowanych rozwiązań materiałowych
Nad powiększoną do 4900 widzów widownią Amfiteatru 1000-lecia zaprojektowano zadaszenie nad całością założenia. Naszym zdaniem dach nad częścią widowni ogranicza użytkowanie amfiteatru, uzależniając organizację imprez od kaprysów pogody, co przy obecnych zasadach organizacji wszelkiego rodzaju wydarzeń plenerowych jest nie do przyjęcia. Wybrano formę konstrukcji opartą o zasadę koła rowerowego, dobrze znaną w architekturze. Charakteryzuje się ona zminimalizowanymi elementami konstrukcyjnymi. Pierścień zewnętrzny ściskany, z elementów prefabrykowanych z betonu sprężonego, a cięgna - liny stalowe rozpięto między pierścieniem zewnętrznym a zwornikiem centralnym. Dobór materiałów wynika z charakterystyki pracy poszczególnych elementów (ściskanie – beton, rozciąganie – liny stalowe). Układ lin składających się z lin nośnych dolnych i lin napinających górnych niesie membranę dachu. Pokrycie dachu zaprojektowano z tkaniny PCV zbrojonej włóknem szklanym. Dla usztywnienia membrany proponuje się układ poprzecznie ułożonych łukowych rur wypełnionych sprężonym powietrzem. Ciśnienie w nich regulowane będzie w zależności od temperatury zewnętrznej i obciążeń. Do podniebienia dachu podczepiona zostanie tkanina przewiewna i lekko prześwitująca, przepuszczająca światło słoneczne i stanowiąca ekran świecący światłem odbitym.
4. Zieleń
Niniejszy projekt w sposób maksymalny honoruje istniejącą zieleń. Wycinka drzew może dotyczyć pojedynczych egzemplarzy w rejonie głównej pochylni wejściowej oraz schodów łączących ulicę Barlińskiego z pochylnią. Dla uzupełnienia zieleni proponuje się rozpięcie trejaży dla pnączy, najkorzystniej zimozielonych pomiędzy słupami amfiteatru. Pnącza te będą stanowić wzrokowa, ażurową przesłonę, umożliwiając jednocześnie wentylowanie przestrzeni i tworząc atmosferę zielonego wnętrza. Dla parkingów położonych pomiędzy budynkiem MOK a budynkiem Urzędu Wojewódzkiego proponuje się nawierzchnię z perforowanych płyt żelbetowych. Ten rodzaj nawierzchni umożliwia dojazd ciężkich samochodów, umożliwia wsiąkanie w teren wód opadowych.