Rozbudowa Biblioteki Raczyńskich w Poznaniu.
Konkurs w 2003r.

Idea – myśl przewodnia projektu
Celem projektu jest stworzenie atrakcyjnego kompleksu kultury, nauki i sztuki wraz z towarzyszącymi usługami, który powinien promieniować na całe miasto w sposób przenośny i dosłowny. Jednocześnie projekt ma uszanować otaczającą zabudowę, a przede wszystkim historyczny budynek Biblioteki Raczyńskich poprzez swoje proporcje i powściagliwy język architektury.

Urbanistyka i zagospodarowanie terenu
Rozbudowa biblioteki została zlokalizowana bezpośrednio po stronie północnej istniejącego budynku Biblioteki Raczyńskich. Cztery elewacje projektowanej bryły otwierają się na cztery różne, co do charakteru, wnętrza.
Od wschodu budynek tworzy pierzeję alei Marcinkowskiego, będąc jednocześnie jej dominantą, albowiem proponowana zabudowa uzupełniająca jako kontynuacja pierzei nawiązuje swoimi gabarytami do istniejących budynków.
Elewacja południowa łączy się poprzez łącznik wejściowy z budynkiem historycznym Biblioteki.
Elewacja zachodnia wraz z budynkiem istniejącym i proponowaną zabudowa komercyjna – uzupełniająca tworzy uspokojony ,podbudowany zielenią pasaż pieszy.
Elewacja północna stanowi zamknięcie następnego wnętrza, które ze względu na znajdującą się poza obszarem opracowania niezabudowaną działkę sąsiednią, nie jest jeszcze do końca zdefiniowane, wyznacza jednak pewien standard przestrzenny do którego mogłyby nawiązywać następne uzupełnienia.
Są trzy wejścia do Biblioteki umożliwiające najkrótsze dojście z różnych kierunków, wszystkie jednak zbiegają się w holu głównym.
Dojazdy do Biblioteki (dostawa) i do pozostałych budynków istniejących i projektowanych przewidziano z wewnętrznej drogi dojazdowej od alei Marcinkowskiego.
Pasaż pieszy łączy bramę przy placu Wolności z drogą dojazdową i  wnętrzem kwartału.
Projekt pozostawia istniejący platan zalecony do zachowania i wprowadza równocześnie nowe nasadzenia drzew w miejscach wolnych od zabudowy umożliwiających ich naturalną wegetację.

Opis projektowanego budynku
Funkcja w projektowanym budynku rozłożona jest piętrowo:
Poziom –1 i –2 - parking podziemny
Poziom 0 - hol wejściowy, recepcja, szatnia, sala konferencyjna, wejście służbowe, ekspedycja, powierzchnie na wynajem ( handel, gastronomia, galerie itp.)
Poziom 0 antresola - zaplecze socjalne i pracownie techniczno-specjalistyczne
Poziom +1 - wypożyczalnia, katalog, pracownie
Poziom +2 - czytelnie, katalog informatorium, pracownie
Poziom +3 - dział zbiorów specjalnych, magazyn działu, skarbiec, pokoje gościnne
Poziom +4,+5 - magazyny książek - księgozbiór nowy
W poziomie parteru budynek projektowany łączy się łącznikiem z budynkiem historycznym. W ten sposób hol wejściowy integruje w jeden kompleks oba budynki, umożliwiając przemieszczanie się pracowników i użytkowników biblioteki z jednej części do drugiej w sposób swobodny zachowując jednocześnie możliwość kontroli.
W strefie „ zewnętrznej” rozlokowano funkcje usługowe dostępne od zewnątrz, które mogą działać niezależnie czyniąc kompleks atrakcyjnym, bo działającym nie tylko w godzinach otwarcia biblioteki. Wysokość oraz uniwersalność tych przestrzeni umożliwiają lokalizację różnych funkcji usługowych oraz wprowadzenie dodatkowej powierzchni na ewentualnych antresolach.
Architektura w swej formie klasycyzująca ma nawiązać do historycznych budynków otoczenia ,nie kreując obcej, całkowicie modernistycznej artykulacji. W swym detalu oraz propozycjach materiałowych i instalacyjnych jest to jednak na wskroś współczesny budynek, który charakteryzuje się:
- otwartością i elastycznością planu
- modularnością konstrukcji
- wyraźną artykulacją konstrukcji budynku
- dużymi płaszczyznami przeszklenia
- oświetleniem górnym
- elementem będącym nowoczesną interpretacją witrażu redukującym zbyt mocną penetrację promieni słonecznych do wnętrza budynku z jednej strony i stanowiący element dekoracji architektonicznej, który będzie „odbierany” od wewnątrz i od zewnątrz a zwłaszcza przy sztucznym oświetleniu wieczorową i nocna porą.